Zhuq!Ching

ZhuqiChing : The Organization Code
The Long Struggled Episode of ZhuqiDOX
© 2021 by Viruch Hemapanpairo (วิรัช เหมพรรณไพเราะ)

 

☯ .. คลำนำ

 

แล้วก็ได้เวลาเขียนเอกสารที่ตัวเองรู้สึก 'ขยาด' มานานแสนนาน … 'อี้จิง' … !!!! 

'อี้จิง' คือหนึ่งในจำนวน 'คัมภีร์' ที่ผมตั้งใจเอาไว้ว่า ผมจะต้องหาเวลาอ่าน และทำความเข้าใจกับมันให้ได้ ก่อนที่ผมจะข้ามภพนี้ไป … 😅 … แต่จนแล้วจนรอด ผมก็ได้แต่รีๆ รอๆ เพราะมัวแต่รู้สึกเสียดายเวลาที่อยากเหลือไว้ให้กับหนังสืออีกหลายร้อยกิโลกรัมที่ผมยังไม่ได้อ่าน ด้วยเหตุผลสำคัญประการหนึ่งก็คือ 'อี้จิง' นั้นยิ่งใหญ่เกินไป และมีความลึกลับซับซ้อนมากจนเกินไป ในขณะที่ผมประเมินกับตัวเองเอาไว้ว่า ผมน่าจะใช้เวลา 'หลงเสน่ห์แห่งความไม่รู้เรื่อง' ของมันไปอีก..น..า..น..มากๆ … จนถึงกับอาจจะไม่เหลือเวลาใดๆ สำหรับสรรพความรู้อื่นๆ ที่ตัวผมเองยังอยากจะรู้ไปซะทุกๆ เรื่อง … และทำให้ 'อี้จิง' คือ 'คัมภีร์' ที่ผมทั้งอยากอ่านอย่างที่สุด และไม่อยากอ่านอย่างที่สุดในเวลาเดียวกันมาโดยตลอด !?!?!?

ในขณะที่ 'กระแสความนิยม' เกี่ยวกับ 'อี้จิง' นั้น มักจะกระเดียดไปในลักษณะของ 'การตีความ' ให้มันเป็น 'ตำราพยากรณ์' บ้าง … หรือไม่งั้นก็เรียกมันซะว่า 'ศาสตร์แห่งความเปลี่ยนแปลง' บ้าง … หรือไม่ก็เรียกมันว่า 'คัมภีร์แห่งการเปลี่ยนแปลง' บ้าง … แต่ผมกลับมีความรู้สึกว่า 'อี้จิง' น่าจะเป็น 'คัมภีร์ทางปรัชญา' ว่าด้วย 'ศาสตร์แห่งการครองตน' ซะมากกว่า และทำให้ผมไม่ค่อยจะศรัทธาในวิธีการ 'ตีความ' ให้ 'คัมภีร์อี้จิง' ต้องจมปลักอยู่กับ 'ความเชื่อ' ในแง่ของ 'การพยากรณ์' ชนิดที่แทบจะทุกตำราต่างก็พยายามหว่านล้อมให้พวกเราต้องเชื่ออย่างนั้น … ซึ่ง … ในที่สุดแล้วก็อาจจะเป็นไปได้ว่า ผมเองต่างหากที่เป็นฝ่าย 'ตีความ' ผิดไปจากวัตถุประสงค์ดั้งเดิมของการเขียน 'คัมภีร์อี้จิง' … แต่ว่า … 'คัมภีร์' ที่มีไว้ให้เชื่อ ย่อมไม่ใช่ 'คัมภีร์' ที่ควรค่าแก่การศึกษา … หากทุกสิ่งทุกอย่างที่มีใครเคยเอ่ยอ้างเอาไว้ใน 'คัมภีร์' คือสิ่งที่เราไม่สามารถคิดให้แตกต่างออกไปได้เลยแม้แต่น้อย การนั่งท่องสูตรคูณก็น่าจะมีคุณค่าที่สูงส่งไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการพร่ำเพ้อละเมอเพื่อเรอข้อความจาก 'คัมภีร์' ประเภทอย่างนั้นออกมาซักเท่าไหร่ !!!

และถึงแม้ว่าในที่สุดแล้ว 'คัมภีร์อี้จิง' ที่อาจจะเป็นเพียง 'ตำราพยากรณ์' จริงๆ อย่างที่นักแปลทั้งหลายพยายามจะหว่านล้อมพวกเรา … ผมเองก็ยังไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับ 'วิธีการ' ให้ได้มาซึ่ง 'คำพยากรณ์' ตามที่ตำราต่างๆ ร่ายเอาไว้ซะยาวเหยียดนั่นอยู่ดี … ไม่ว่าจะเป็นวิธีการเผากระดองเต่า หรือกระดูกสัตว์ … ไม่ว่าจะเป็นวิธีการเสี่ยงเซียมซี หรือเขย่าไม้ติ้ว … ไม่ว่าจะเป็นวิธีการโยนเหรียญให้พลิกคว่ำพลิกหงาย … ฯลฯ … เพราะ 'พิธีกรรม' เหล่านั้นมันก็แค่อาศัย 'ความบังเอิญ' ใน 'ปัจจุบันขณะ' ที่ไม่ได้บ่งบอกอะไรเกี่ยวกับ 'อนาคต' เลยซักนิดเดียว … แล้วถ้าจะอาศัยเพียงแค่ 'ความบังเอิญ' มาเสี่ยงทายกัน ผมก็ยังมีความรู้สึกว่า การเขียนเบอร์ใส่กระดาษแล้วล้วงเอามาจากกระโถนที่ไหนก็คงจะไม่แตกต่างกัน … มั้ง ?!?? … ไม่งั้นก็เขียนเบอร์มั่วๆ มาแปะข้างฝาแล้วปาลูกดอกให้ทิ่มลงไปก็คงจะได้ผลลัพธ์แบบบังเอิญๆ ที่ไม่น้อยหน้าไปกว่ากันซักเท่าไหร่อยู่ดี … มั้งอีก !?!?!? … แล้วไอ้เรื่องบังเอิญๆ ทั้งหลายทั้งปวงในโลกที่หลากหลายของพวกเราแต่ละคนนี่ มันก็ไม่ควรจะมีขอบเขตอยู่เพียงแค่ 64 แบบเท่าที่ 'คัมภีร์อี้จิง' จงใจให้จำกัดอยู่เพียงเท่าที่เห็นมาตั้งหลายพันปี … เพราะฉะนั้น … ผมมีเหตุผลบ้าๆ บอๆ ของผมอีกมากมายก่ายกองที่จะไม่ยอมเชื่อถือใน 'พิธีกรรม' ที่ไม่ได้ใช้สติเหล่านั้นไปตลอดกาล … แต่ผมกลับมี 'ความเชื่อ' ว่า 'คัมภีร์อี้จิง' นั้น น่าจะเกิดจาก 'ความจงใจ' ที่จะซุกซ่อนความหมายอะไรบางอย่างเอาไว้ และน่าจะเกี่ยวข้องกับ 'คัมภีร์โบราณ' เล่มอื่นๆ อีกหลายเล่ม และน่าจะเกี่ยวข้องกับ 'ศาสตร์' อะไรบางอย่างที่ยากแก่การอธิบายด้วย 'ถ้อยคำ' ในยุคสมัยที่มันได้รับการถ่ายทอดเอาไว้ … ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอก !!?? … เพราะเรื่องไหนที่ผมรู้แล้ว ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองยังจะอยากอ่านมันไปทำไม ?!!??!! … :D